Reisverslag Malta: einde 2e week

De volgende dag vertrek ik weer naar de haven van Sliema, waar ik deze maal de “Hop on Hop off” bus neem. Ditmaal ga ik het noorden van Malta verkennen met deze bus. Ik ga terug boven zitten op de bus, in de openlucht. Uiteraard passeer je nu ook weer plaatsen waar je al geweest bent. Langs de weg hebben we oude aquaducten kunnen zien uit de tijd van de Romeinen.

Ik ben afgestapt van de “Hop on Hop off” bus om de San Anton Gardens te gaan bezoeken. Grootmeester De Paule, die regeerde van 1623 tot 1636, bezat een paleisje, dat hij tijdens zijn regeringsperiode aanzienlijk liet uitbreiden. Hij trok zich niets aan van de gelofte van armoede en kuisheid die hij als beginnend ridder had moeten afleggen en voerde in het paleis een meer dan vorstelijke staat, met honderden dienaren. De tuinen die hij bij dit paleis liet aanleggen, vormden het allereerste begin van de huidige San Anton Gardens. In latere tijd was het San Anton Palace ook zomerresidentie van de Britse gouverneur en sinds 1974 dient het als presidentieel paleis. De tuinen staan vol tropische en subtropische bomen (vooral palmen), planten en cacteeën. U kunt het park ook verlaten door de achteringang, via een galerij die langs het paleis loopt. Achter de bordjes “private garden” en de half dichtgetimmerde vensters gaat de tuin van de president schuil. De achteruitgang komt uit op een straatje met mooie villa’s en een speeltuin, San Anton street.

Het was wel aangenaam en rustig om hier in deze tuin te wandelen. Hier was er ook een klein museum te vinden waar ik een kijkje ben gaan nemen. Hier kon je meer te weten komen over de tradities van het Maltese volk. Kleine bewegende popjes beelden de verschillende ambachten uit die belangrijk waren voor de Maltezers. Zo waren er onder andere uitbeeldingen van de visvangst, kantklossen, weven, brood bakken, hout hakken, rieten manden maken, het huishouden doen, schoenmakers, een smid, enz… Het was wel leuk om dit te zien. In het museum kon je traditionele Maltese muziek horen. Ook waren er kunstwerken te zien die op ambachtelijke wijze zijn gemaakt.

Vervolgens trekken we met de bus terug naar de stad Mdina. Bij mijn eerste bezoek vond ik Mdina al een indrukwekkend mooie stad. Naar Mdina wou ik nog eens terugkeren, om ditmaal op een rustige manier deze stad verder te verkennen. Zo ben ik een kijkje gaan nemen in het kathedraal museum en dan in de Petrus-en-Pauluskathedraal. Weer vallen de prachtige beschilderde versieringen op aan het plafond. We zien in de kathedraal beelden staan, schilderijen tegen de muren en ook een orgel. Uiteraard vallen op de vloer de grafstenen op samengesteld uit marmer in verschillende kleuren. Op een marmeren steen op de vloer in de kerk zag ik een overlijdensdatum (jaartal 2006) staan. Ik heb aan een vriendelijk man, die aan de uitgang van de kathedraal zat, gevraagd of er werkelijk mensen in deze kathedraal begraven waren. Ik wees dan naar de marmeren steen op de vloer die ik daarjuist gezien had. Daar lag namelijk zijn overleden schoonbroer begraven. Met veel enthousiasme begon hij over de kathedraal te spreken. In totaal waren er 153 marmeren stenen op de vloer, waarvan er in de kathedraal momenteel 53 mensen zijn begraven. De overige 100 marmeren stenen op de vloer dienen als een gedenkplaat. De mensen die in deze kathedraal begraven waren, waren meestal priesters of heiligen die iets voor de kerk gedaan hadden.

Verder heb ik in de verschillende smalle straten gewandeld. Er was hier zelfs een auto in deze smalle straat aan het rijden. De breedte van de straat is iets groter dan de breedte van de wagen. Enkel de mensen die hier wonen mogen met de wagen in de stad rijden.

Vervolgens ben ik een kijkje gaan nemen aan de andere toegangspoort de “Greek’s Gate”. Nadien ben ik naar de Howard Gardens gewandeld. De Howard Gardens scheiden Rabat van Mdina. Het is een mooi park en een prettige plek om in de schaduw van de bomen op de bus te wachten.

Nabij Mdina, vlak bij de Greek’s Gate, kan je ook het Roman Villa Museum vinden. Over de resten van een Romeinse villa, die in 1861 gevonden werd, heeft men een museum gebouwd. Het museum bezit een collectie van voornamelijk Romeinse archeologische vondsten: beelden, zuilen, aardewerk en metalen voorwerpen. Eén van de benedenzalen is een reconstructie van hoe het peristylium (door zuilen omgeven binnenplaats) van het Romeinse huis dat hier stond, eruitzag. Er ligt een groot mozaïek, voor het merendeel bestaande uit meanderachtige ornamenten. In het midden is een schaal met twee vogels afgebeeld. In een kleiner zaaltje naast het peristylium ligt een vloer die deels uit mozaïekornamenten bestaat, deels uit ruitvormige tegeltjes. Buiten kan je nog overblijfselen zien van de vroegere Romeinse villa.

Ik stap terug op de bus en via Mosta rijdt de bus naar de “golden beach” in het noord westen van Malta. Hier stap ik terug van de bus en neem ik een pauze van 1 uur. In deze baai hier kan je enkel maar 3 hotels vinden en een goudkleurig strand. Gelukkig kan je hier een tent vinden om de dorst te lessen.

Met de “Hop on Hop off” bus passeer ik nogmaals Saint Paul’s Bay en het vorige hotel. Bij het rijden langs de kust, voel je boven op de bus nu de wind in je aangezicht. Nu keren we terug naar ons hotel.

De volgende dag ga ik een grote boottocht doen, volledig rondom het eiland Malta, Comino en Gozo. Hiervoor stap ik op een grote boot in de haven van Sliema. De rondvaart gebeurd in wijzerszin. De meest indrukwekkende passage was het zien van de “Dingli cliffs”. Het zien van de “Dingli cliffs” van op het vaste land was voor mij niet zo spectaculair. Dit stukje natuur moet je zien van op de zee. Onze boot vaarde tamelijk dicht tegen deze kliffen. Nu pas merk je hoe klein je bent als je naar omhoog kijkt. Ik merkte zelfs nog een kleiner motorbootje op naast deze hoge klif. Echt indrukwekkend!

We kunnen voorbij Valletta kweekvijvers voor vissen in het water zien. Zo passeert de boot ook weer de blauwe grot, en later de Fungus Rock en Azure window langs de kustlijn in Gozo.

Tijdens de rondvaart krijgen we een middagmaal aangeboden, namelijk een koude schotel. Ondertussen merken we langs de kustlijn in Gozo dat er lange touwen van op het vasteland langs de hoge kliffen in het water terechtkomen. Dit dient voor de krabvangst.

Het meest spectaculair was dat de grote boot ging binnenvaren in een grot langs de kustlijn van Gozo. Meestal gebruiken ze hier kleinere motorbootjes om de verschillende grotten langs de kustlijn te gaan verkennen. Iedereen sprong recht en ging naar voor op de boot om foto’s te nemen. De kapitein kreeg een daverend applaus op de boot na het buitenvaren van de grot.

We krijgen in de verte terug het eiland Comino te zien. Neen, het eiland dat we in de verte zien is niet Sicilië! In de Blue Lagoon maakt onze boot een stop van 2 uur. Ondertussen hadden we al 4 uren gevaren. Je kan de kleine visjes in het heldere water duidelijk waarnemen. Terug die drukte hier, geconcentreerd op een kleine oppervlakte aan de Blue Lagoon.

Na het vertrek van de boot richting de haven van Sliema, passeren we de Elephant Rock op Comino eiland. Het zal nog 1,5 uur duren voor we terug in de haven van Sliema zijn. De kapitein vroeg of we de dolfijnen zagen aan de linkerkant. Veel mensen gingen aan de linkerkant kijken, maar zagen geen dolfijnen. Helaas de kapitein zag ze ook niet, daarom dat hij het vroeg. Een grapje van de kapitein.

We passeren in de verte Melieha beach (het grootste zandstrand in Malta), Saint Paul’s Bay, Salina Bay en dan de verschillende hotels nabij Saint Julian’s Bay en Sliema. Deze rondvaart was een leuke en plezante dag en zeker een aanrader om Malta, Gozo en Comino vanop een afstand in de zee te bekijken.

Malta is een zeer katholiek eiland, maar eigenlijk gaat het tijdens de avond en nacht hier in Saint Julian’s Bay niet zo katholiek aan toe. Wanneer Valletta al in een diepe slaap is, wordt hier in Saint Julian’s Bay de volumeknop nog eens extra opengedraaid. De jongeren komen naar de uitgaansbuurten waar de disco’s en bars geconcentreerd zijn. Nabij een winkelcentrum loopt er een trap naar boven met links en rechts dan de disco’s en bars. Wat een drukte hier! Op deze trap zijn er mensen die U trachten binnen te krijgen in hun fuiftempel. Men geeft U kleine kaartjes, waarmee je dan een gratis drankje kan krijgen. Er lopen hier veel mooi uitgedoste jonge vrouwen rond. Het leken wel allemaal versierde poppetjes of misschien wel Matroeska’s. Met de Vodka bar en de Moskou club passeren we fuiftempels met een Russische naam. De zatte en kotsende medemens heb ik hier ook gezien.

Er zijn hier ook “private gentlemen clubs” waar er enkel mannen binnen mogen. Een vrouw verdeelde het gratis toegangsticket voor deze bar. Haar “balkon” was goed zichtbaar. Nu ja, een goede presentatie is ook belangrijk om het volk te lokken naar de “private gentleman club”.

Ik zag mensen met hun valies de trappen opgaan in al die drukte ’s avonds op zoek naar hun hotel. Hun hotel of vakantieverblijf was hier vlak boven de clubs. Men verhuurt hier dus kamers voor vakantiegangers. Deze jonge mensen komen enkel maar om ’s avonds te fuiven en overdag op het strand te liggen. Ik denk dat ze eigenlijk Mdina niet zullen zien hier op Malta.

Nabij deze uitgaansbuurt heb je ook een winkelcentrum. In het winkelcentrum kan je op de vloer verschillende tegels zien met een afdruk van handen. Waarschijnlijk van belangrijke en misschien wel beroemde mensen die hier geweest zijn. Een soort “Walk of fame”, zoals op de Hollywood boulevard in Los Angeles. Op een avond kon je hier in het winkelcentrum, nabij een drankgelegenheid, een salsa initiatieles volgen. Er is hier genoeg animatie, zoals het zien van Turkse buikdanseressen. Je kan hier bij deze act in een sofa een Turkse pijp liggen roken. Verder zie je hier een schietstoel, die je met behulp van een grote kraan de lucht laat inschieten, waarna je dan op en neer bengeld. Ondertussen kan iedereen op televisiebeelden je gefilmde gezicht zien vol met angst. Naast de vele eet en drinkgelegenheden zijn er hier in de nabijheid ook nog internetcafés, tattoo shops en karaoke bars te vinden.

De volgende dag heb ik te voet de volledige omgeving verkend in Saint Julian’s Bay tot nabij Sliema. Saint Julian’s was oorspronkelijk een vissersplaatsje. Nu drijft het geheel en al op het toerisme. Er is een ruime keus aan hotels, restaurants, bars en andere uitgaansgelegenheden. Het dorp werd ook wel Spinola genoemd, naar een paleis uit 1688 dat op een helling boven de baai staat. Dit paleis is gebouwd voor ridder Raffaele Spinola.

Tijdens mijn wandeling heb een opvallend neoklassiek gebouw gezien met vele witte zuilen op de landtong Dragonara Point. Dit is het enige casino van Malta. Vanaf bijna elk punt kun je ook een modern en hoog gebouw zien. Eerst passeren we Saint George Bay, waar er een klein strand is. Hier zag je zelfs ’s nachts enkele jongeren zwemmen. Ook horen we hier het vuurwerk knallen op klaarlichte dag en is er rook te zien.

Ik passeer terug de plaats waar de bars en disco’s geconcentreerd zijn. Men is nu in de morgen deze plaats aan het schoonmaken. Je ziet nu veel afval op de grond liggen van afgelopen nacht.

De sleutelwoorden voor deze reis zijn grotten, koepelkerken en ridders. Hier op Malta wordt je terug in de tijd gekatapulteerd naar de ridders en kruisvaarders. Ik kijk met een tevreden gevoel terug op deze reis in Malta. Malta is zeker de moeite waard om op reis te gaan en te ontdekken. Ik zou het zelfs de verborgen parel in de Middellandse zee noemen. Het is een eiland dat bruist, leeft en knalt. Vanuit de lucht in het vliegtuig werpen we nog een laatste blik op Malta, waar we nu bepaalde punten herkennen, zoals oa de Blue lagoon nabij Comino, de blauwe grot, enz… Ik wil alle medereizigers tijdens de rondreis bedanken voor het leuke reisgezelschap. Ook wil ik de reisleidster Linda bedanken, die bijna alle uitstappen begeleid heeft op Malta. Ze bleef maar in de bus vol enthousiasme over Malta vertellen. Mijn reisverslag zal misschien andere mensen motiveren om het vuurwerk aan te steken en naar Malta te vliegen.